‌Multidyscyplinarne szkolenie dla rodziców i nauczycieli mające na celu zapobieganie znęcaniu się rówieśniczemu.

Ważne jest, aby nauczyć się rozpoznawać oznaki znęcania się, takie jak nagłe zmiany w zachowaniu, niepojawianie się w szkole lub wycofywanie się z kontaktów z przyjaciółmi i zajęć pozalekcyjnych. Szkoły odgrywają kluczową rolę w rozwiązywaniu tego problemu poprzez promowanie kultury szacunku i integracji. Zachęcanie do wyraźnego wsparcia i przedstawianie zasad dotyczących znęcania się może stworzyć bezpieczniejsze środowisko, wraz z pełną dokumentacją. Pamiętaj, że każdy ma prawo do ochrony siebie i poczucia bycia docenionym. Stając razem przeciwko znęcaniu się, możemy stworzyć społeczność, w której panuje życzliwość.

Znęcanie się jest powszechnym problemem, który dotyka niezliczoną liczbę uczniów na całym świecie. Przybiera ono różne formy, w tym agresję ekonomiczną, przemoc słowną i wykluczenie społeczne. Bardzo ważne jest, aby znęcanie się mogło utrzymać swoją dynamikę. Jest ono oddzielone od nierównowagi sił między osobą a częścią grupy. Ofiary mogą doświadczać różnych skutków emocjonalnych i psychicznych, w tym lęku, odporności i niskiej samooceny. Szkoły powinny wdrożyć politykę przeciwdziałania znęcaniu się i zapewnić zasoby zarówno dla ofiar, jak i sprawców.

Stworzenie bezpiecznego i sprzyjającego środowiska w szkołach ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania zjawisku znęcania się. Ofiary doświadczają ciągłego niepokoju, spadku wiedzy i wyników w nauce. Ważne jest, aby rozpoznawać oznaki znęcania się, takie jak nagłe zmiany w zachowaniu, wycofanie się z kontaktów z przyjaciółmi lub niechęć do chodzenia do szkoły. Radzenie sobie z problemem znęcania się wymaga wspólnych wysiłków ze strony instytucji, nauczycieli i rodziców. Zachęcanie do otwartej komunikacji i wspieranie empatii może pomóc w tworzeniu kultury szacunku.

Możemy wspólnie zapobiegać znęcaniu się rówieśników, edukując siebie i innych na temat jego skutków, aby czuli się docenieni i bezpieczni.

- Zespół roboczy MUDI -

Nasz aktualny projekt

 
Znęcanie się rówieśników jest powszechnym problemem w wielu społecznościach europejskich. Jedno na trzy dzieci w Europie jest regularnie prześladowane (Winnicott 2011). Żaden uczeń nie powinien obawiać się nękania lub upokarzania w drodze do szkoły, a żaden rodzic nie powinien martwić się, że coś może się stać jego dziecku (Genta, 2014). Ponieważ potrzeba bezpieczeństwa w relacjach jest podstawowym prawem człowieka, każda młoda osoba ma prawo do ochrony i ratunku przed znęcaniem się (Vergati, 2003).


W tym kontekście, gdy podstawowe potrzeby psychologiczne (dostępność emocjonalna) nastolatków podatnych na znęcanie się nie są zaspokajane, uciekają się oni do różnych agresywnych zachowań (Ciucci, 1999). Jednym z obowiązków rodziny wobec dorastającego dziecka jest zaspokajanie jego potrzeb na każdym etapie rozwoju (Fonzi, 1999). Dlatego też ważna jest emocjonalna dostępność rodziców. Badania wykazały, że dzieci, którym brakuje emocjonalnej dostępności, są podatne na znęcanie się rówieśników i stosowanie przemocy wobec swoich rówieśników.

                                           @2024